Een gebruiksvriendelijke website biedt overzicht: je bezoeker navigeert intuïtief. Hij hoeft niet na te denken over vage buttons en ingewikkelde menu’s. Zo kan hij zich helemaal richten op de inhoud. Gevolg: minder afhakers, dus meer tijd om te overtuigen. Daar kunnen de Italianen nog wat van leren!
Italië, augustus 2010
“Daar!” Schreeuwde ik boven het lawaai op de achterbank uit. Door de zinderende hitte van het Italiaanse platteland had ik een reclamebord ontwaard. Onder een foto van pittoresk, door olijfbomen omgeven huisje, stond in grote letters ‘HOTEL’ te lezen. Con aria condizionata. Voor minder hadden we het ook gedaan.
Onze zoon was net een half jaar oud en we waren onderweg naar het Gardameer. Nog niet gewend aan het reizen met kinderen dachten wij op de bonnefooi op pad te kunnen. Ergens in Noord-Italië zou de koek op zijn, hadden we voorspeld. Dan zouden wij een hotelletje opzoeken.
De voorspelling klopte: tegen vijf uur ’s middags had Stijn het he-le-maal gehad. Tijd om een slaapplaats te zoeken. Maar dat hotelletje liet zich niet zomaar vinden. De foto op het aanplakbord was prachtig. Die van andere hotels, op andere borden, ook. Er stond alleen nooit een adres bij. Nog niet eens een pijl in de goede richting.
We kwamen naar Italië om te genieten van het landschap, de zon en het roomijs. In plaats daarvan reden we gefrustreerd rond met een oververmoeide baby. “Hotel. Ergens binnen een straal van 5 kilometer. Zoek het lekker uit.”
Wat heeft een gebruiksvriendelijke website hiermee te maken?
Het lijkt vergezocht, maar onze ervaring in Italië is vergelijkbaar met de gebruikservaring van veel websites. Door hun voorkennis denken sitebouwers (en hoteleigenaren) dat ze duidelijk zijn, maar vaak is hun navigatie allesbehalve vanzelfsprekend. Daardoor zetten ze hun bezoekers aan het denken over de wébsite in plaats van de inhoud.
En dat willen die bezoekers niet.
Kijk maar eens naar je eigen surfgedrag: je tikt iets in Google in, scant de zoekresultaten en klikt door. Vind je niet direct iets wat je interessant lijkt? Of waar je op kunt klikken? Dan ben je binnen de kortste keren weer weg. Verder scannend, klikkend en uitproberend.
Usability expert Steve Krug vat het prachtig samen:
- Online lezen we geen pagina’s, we scannen ze.
- Online maken we geen optimale keuzes, we nemen genoegen met het minimale.
- Online zoeken we niet uit hoe iets werkt. We modderen maar wat aan.
In zijn boek Don’t make me think! zegt hij: “Wanneer je een gebruiksvriendelijke website ontwerpt, is het je taak om alle vraagtekens weg te nemen.” Bovendien, voegt hij eraan toe, is niet meer dan fatsoenlijk om je klanten de weg te wijzen. In de winkel worden producten toch ook niet verstopt?
Een paar tips uit dit inspirerende boek:
- Maak gebruik van conventies: iedereen zet ‘zoeken’ in of bij zijn zoekbalk. Kom dus niet met bijzondere termen, zoals ‘zoekterm invullen’ want dan maak je het je bezoekers alleen maar lastig.
- “Je bent hier”: zorg dat je bezoekers altijd weten waar ze zich in jouw site bevinden. Online heb je geen gevoel van schaal, richting of locatie. “Web navigatie compenseert het gevoel dat je je de weg kwijt bent…” Navigatie …”is geen eigenschap van een website, het is de website”, aldus Steve.
- Het eind van happy talk. Niemand leest kletspraat. We scannen door tot het interessant wordt. Laat de nietszeggende inleidingen dus achterwege. Cut to the chase, zeggen de Amerikanen!
- Zorg voor visuele hiërarchie: hoe belangrijker iets is, hoe prominenter het op de pagina staat. Die bewegende banner bovenaan je homepage ziet misschien heel tof uit, maak kan het zijn dat het de aandacht afleidt van de informatie over je diensten? Hieronder een voorbeeld van een bewegende banner op een website, gemaakt door webbureau Artonic:
- Een gebruiksvriendelijke website is snel: filmpjes en zware afbeeldingen kunnen de laadtijd van je website vertragen. Bezoekers zijn dan al weggeklikt voor je pagina stáát! Zo moet het dus niet.
Over het boek Don’t make me think!
Het boek is vrij dun en leest gemakkelijk – niet in het minst omdat Steve Krug ontzettend grappig is. Hij laat je op tal van manieren zien hoe ontwerpers en tekstschrijver hun publiek laten nadenken over de website in plaats van de content – en hoe een gebruiksvriendelijke website er wél uitziet.
Lees meer over het boek Don’t make me think
Hoe het afliep in Italië…
Na tweeëneenhalf uur, waarin Stijn aantoonde over een goed stel stembanden te beschikken, parkeerden we voor de deur van het hypermoderne zakenhotel dat we per toeval tegenkwamen. Met een nog nasnikkende Stijn in mijn armen liep ik het geaircode gebouw binnen. Het was de laatste keer dat wij zonder reservering op pad gingen.
(Tegenwoordig reserveren we online, met een beetje geluk via een gebruiksvriendelijke website 🙂