Het zal 1998 zijn geweest (give or take a year). Ik stond tevreden in de Londense metro. We hadden net een gezellig weekend in Londen achter de rug, waarin ik oude vrienden had teruggezien en uitgebreid mijn Engels had kunnen oefenen.

Dat Engels, daar was ik maar wat trots op. Zo trots, dat ik hardop in mijn beste Engels verkondigde: “I had a lovely weekend,”. Waaraan ik toevoegde: ”It’s an awful shame that we need to make our way back to Harwich.”

En dat ‘Harwich’, dát deed het hem. Hij stond achter me, tikte me voorzichtig op mijn schouder en keek vriendelijk glimlachend op mij neer. Forty-something, grijs pak, typisch Brits. En net zo vriendelijk als hij eruit zag, sprak hij: “Als jouw Engels zo goed is, mag je die plaatsnaam ook wel correct uitspreken. Het is geen ‘Har-wich’, maar ‘Herrich’.”

Harwich, Worcestershire en de Thames

Natuurlijk was ik op mijn teentjes getrapt (ik heb het voorval niet voor niets onthouden!). Maar bovenal was ik blij met de, voor Engelse begrippen, ongekend directe aanpak. Want ik had mijn Engels weer wat ‘verengelst’. Het was tevens het startpunt van een korte studie: Worcestershire spreek je namelijk helemaal niet uit als ‘Wur-chester-shair’. In het echt heet de plaats ‘Wus-ter-shir’. Leicester is ‘Liester’ en de rivier de Thames spreek je niet uit als ‘Theems’, maar als ‘Tems’. Echt waar.

Om nu te zorgen dat jouw Engels ‘Engelser’ klinkt zonder dat je ten overstaan van een volle metro gecorrigeerd hoeft te worden, help ik je met een tip die jouw uitspraak naar een hoger plan tilt: gebruik de Opdringerige ‘R’.

De ‘Instrusive r’: smeet de woorden aan elkaar

Net als het Duits wordt het Nederlands zeer staccato uitgesproken: Ik. Zag. Een. Film. Vier losse woorden, die goed onderling van elkaar te onderscheiden zijn.

In het Engels gaat dit heel anders. Hoe zou jij ‘I saw a film’ uitspreken? Waarschijnlijk niet met een ‘r’ tussen ‘saw’ en ‘a’. Toch is dat wat de Britten doen: zij rijgen hun woorden aan elkaar. Maar soms kan dat niet, bijvoorbeeld omdat het ene woord eindigt met een klinker en het andere woord daarmee begint. In dat geval spreken ze een ‘r’ uit waar die niet geschreven wordt.  Deze ‘r’ noemen de Engelsen ‘the intrusive r’. De opdringerige r’.

Goed uitgesproken zeg je dus: ‘I saw-r-a film’*.  En als je oplet, kom je deze ‘intrusive r’ overal tegen: In de TV serie ‘Law-r-and-order’, bijvoorbeeld. Of wanneer je zegt: ‘I love nougat-r-and chocolate.’

Op deze website hoor je een voorbeeld van een native speaker. Deze vrouw schrijft bovendien: “Veel non-native speakers spreken de ‘r’ alleen uit wanneer ze hem geschreven zien.” Met deze tip in het achterhoofd, kan jij jouw Engels dus echt een stuk Engelser laten klinken.

Enzovoorts

Even een kleine zijstap, nu we het toch over de uitspraak hebben. Wat is de Engelse vertaling van ‘enzovoorts’? Ja ‘et cetera’ is een optie. Maar heb je wel eens gehoord van ‘And so on’? Of de uitgebreide versie: ‘And so on and so forth’?

Gebruik deze uitdrukking, maar leg de nadruk op ‘so’. Dán heb je het in goed Engels uitgesproken gezegde te pakken: and so on and so forth, dus.

Een volgende keer zal ik meer vertellen over geschreven woorden die je heel anders uitspreekt. En dat zijn er heel veel!

* I saw a film. Klopt dat wel? Of moet je het woord ‘movie’ gebruiken? Wie weet het antwoord? Ik vertel het je volgende week!